نکاتی در ارتباط با بای پپ

ابتلا به برخی از بیمارها منجر به اختلالات تنفسی در افراد میشود. در این موارد استفاده از دستگاه بای پپ (BiPAP) که با نام بیپپ نیز شناخته میشود، میتواند موثر باشد. بای پپ یا Bi-level Positive Airway Pressure نوعی دستگاه کمک تنفسی است که در زیرشاخهی ونتیلاتورها قرار میگیرد. این دستگاه در واقع به بیماران تنفسی کمک می کند، راحتتر هوا را به ریه های خود برسانند. در این روش برخلاف سی پپ که فشار اعمال شده بر راه هوایی ثابت است، فشار دم بیشتر از بازدم است که به تنفس آسان بیمار کمک میکند. باید در نظر داشت تنظیمات دستگاه برای هر بیمار با توجه به تجویز پزشک، تست خواب و آزمایشهای لازم انجام میشود و نمیبایست خودسرانه انتخاب شود.

 

 

 

دستگاه بای پپ معمولا برای افرادی تجویز میشود که دچار بیماریهای تنفسی اند و ریههایشان برای عملکرد مناسب نیازمند کمک است. برخی از این بیماری ها شامل بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، آسم، انواع آپنهی خواب، بیماریهای عصبی-عضلانی، سندروم هایپونتیلاسیون ناشی از چاقی، انواع گوناگون بیماریهای قلبی و ریوی و ذات الریه میشوند. علاوه بر این از دستگاههای کمک تنفسی در زمان ریکاوری پس از عمل های جراحی و به طور کلی شرایطی که تنفس بیمار خیلی ضعیف است نیز استفاده میشود. برخی دیگر از بیماریهایی که بای پپ درمانی میتواند به آنها کمک کند انواع اختلالات خواب، بیماری سرخرگ تاجی (CAD) و عارضه های عصبی هستند.

استفاده از دستگاه بای پپ در شرایط بسیاری برای بیماران مبتلا به COPD تجویز میشود و اثرات مثبتی در روند درمان آنها میگذارد. بای پپ درمانی از گسترش سریع بیماری جلوگیری کرده و منجر به افزایش طول عمر بیمار میشود. علاوه بر این، بای پپ کمک میکند سطح اکسیژن در بدن بیمار بالا آمده و فشار روی قلب کاهش پیدا کند.

استفاده از دستگاه بای پپ مزایای بسیاری دارد که شامل بهبود علائم بیماری، قطع یا کاهش خروپف در بیماران، کاهش فشار خون و کاهش احتمال خطراتی مانند سکته میشود. علاوه بر این استفاده از این دستگاه در دراز مدت منجر به بهبود حالات روحی، افزایش سطح انرژی و بهبود کیفیت خواب میشود که در نهایت باعث میشود بیمار از لحاظ ذهنی پیشرفت کرده و در طول روز کمتر احساس خستگی کند.

 

 

 

روش استفاده شده در این دستگاه غیر تهاجمی است، از این رو بسیار ایمن است و برخلاف روشهای تهاجمی مانند تراکستومی مشکلات خاصی برای بیمار ایجاد نمیکند. در شرایطی که ماسک بیمار تنگ باشد، ممکن است به پوست بیمار آسیب وارد شود. این در حالی است که اگر اندازهی ماسک بزرگ باشد، منجر به نشتی از آن و کاهش فشار دستگاه شود. از این رو میبایست ماسک را به دقت انتخاب کنیم تا از بروز این مشکلات جلوگیری شود. برخی از عوارضی که ممکن است برای بیمار به وجود بیاید نفخ خفیف شکم، سوزش چشم، خشکی دهان یا بینی و دردهای سینوسی است. لازم به ذکر است، احتمال ظهور این علائم بسیار کم است و به عوامل گوناگونی مانند سن، شرایط بیماری و میزان استفاده از دستگاه بستگی دارد.

این دو دستگاه در ظاهر تفاوت چندانی با هم ندارند و طراحی و تجهیزاتشان مشابه است. تفاوت اصلی بای پپ و سی پپ در نوع فشار و کنترل آن است که در دستگاه سی پپ از یک فشار ثابت برای دم و بازدم بیمار و باز نگاه داشتن راه هوایی استفاده میشود. این در حالی است که فشار دم و بازدم در بای پپ متفاوت است فشار کمتر بازدم در دستگاه بای پپ تنفس را برای برخی از بیماران آسان تر میکند. 

قطعات بای پپ و سی پپ تا حد زیادی مشابه یکدیگرند. به طور کل اجزای بای پپ شامل موارد زیر میشود: